Dat was uiteraard het geval in de groep waarin ik met mijn vriendin liep. Zes zussen die allemaal in Maassluis zijn opgegroeid en daar nog steeds, op één zus na, wonen. Buiten onze gids Arnold, wisten zij ook wel het een en ander te vertellen. Vaak vulden zij Arnold's verhaal aan met hun eigen jeugdervaringen die zij op een smeuïge manier vertelden.

Uiteraard werd er onderweg ook uitvoerig met elkaar gekletst en werd ik geattendeerd op de slager die de lekkerste leverworst heeft en de bakker het heerlijkste gebak.

Hilariteit alom

Toch werden de dames nog even aan het werk gezet. Op 5 plaatsen waar iets bijzonders te melden was, werd gestopt en moesten er 2 vragen worden beantwoord die op een formulier stonden.

Hilariteit alom toen op een door kinderen opgeschilderde bolder aan de haven, meeuwen waren te zien en naar het aantal werd gevraagd. Met de vinger werd geteld...13 zei de een, nee 14, nog een keer en iedereen telde mee.  Je vergeet die ene‚ opnieuw... 15!

Het antwoord bleek na afloop toen alle 5 formulieren werden nagekeken, niet goed te zijn!

Tijd voor geschiedenis

Nu een stukje geschiedenis, zei Arnold toen we bij het beeld van de Maassluizenaar Abraham Kuyper aankwamen. Hij was de oprichter van de eerste politieke partij in Nederland. Geboorte- en sterfdatum stonden vermeld. Aan de dames de vraag hoe oud hij is geworden. Het werd door de dames na 'even' rekenen, uiteindelijk gevonden. 83 jaar!

In deze kletskoppenloop heb ik veel gezien, gehoord én gekletst! Maar...Maassluis is nog een bezoekje waard!