Ik vroeg toestemming aan mijn woningbouwvereniging en kreeg gelukkig snel groen licht.
Een antiek kastje
Voor mijn mini-bieb had ik het perfecte kastje op het oog: een gebruikt, wel wat opgeknapt kastje, voldoende om boeken een mooi thuis te geven. Toevallig had mijn dochter Jolanda zo’n kastje in haar voortuin staan. Alleen stond het daar dag en nacht in weer en wind en zag het er inmiddels wat versleten uit. Tijd om het weg te doen, zei ze. Toen dacht ik: waarom niet een tweede leven geven in mijn hal? Daar staat het droog en kunnen buren er hun neus in boeken steken zonder nat te worden.
Het kastje kreeg een nieuw plaatje hout op de bovenkant en een gezellig kleedje erop. Klaar! Al snel stonden er boeken in, maar nog geen kinderboeken. Omdat er in ons gebouw veel kinderen wonen, kwamen er al snel ook kinderboeken bij, aangeleverd door vrienden, buren en kennissen.
Na een tijdje werd het oude kastje echt te oud: het kraakte en zakte bijna door zijn pootjes. Gelukkig had iemand nog een perfect kastje in huis, en zo kreeg de mini-bieb een nieuw, stevig onderkomen.
Omruilen en genieten
Het is geweldig om buren bij de mini-bieb te zien snuffelen, praten en met een boek weg te lopen. Het idee is dat iedereen die een boek pakt er ook één terugplaatst, en dat gebeurt regelmatig. Dat maakt het extra leuk: het wordt echt gewaardeerd.
Een mooi extraatje is dat lezen niet alleen ontspannend is, maar ook goed voor de hersenen en concentratie. Daarom wens ik iedereen een mini-bieb toe: een klein hoekje vol boeken kan zoveel plezier brengen.