Mijn vorige huis was een grote eensgezinswoning. Heerlijk gelegen aan een vliet, vrij uitzicht op een dijk. Een grote garage, voortuin en achterplaats met ook nog eens een flinke schuur. Daar heb ik 47 jaar met veel plezier gewoond.
Maar het was ook een oud huis, dus best veel werk om dit allemaal goed bij te houden. Met 3 verdiepingen. Dit maakte dat ik me af ging vragen of ik niet beter naar een ander huis kon gaan. Plus het feit dat ik dichtbij scholen woonde, ik gunde het een gezin met kinderen.
De grote stap
Aan de Waterweg kwam, na het” Balkon”, nog een nieuwe wijk. Deze heet de “Kade". Daar kwamen nieuwe appartementen, ook voor huurders zoals ik. Ik stond reeds ingeschreven bij Maasdelta, de woningcorporatie die deze huizen uitgeeft. Ik had niets te verliezen en reageerde op de uitgifte van deze appartementen. En ja hoor. Ook omdat ik een eensgezinswoning achterliet, kwam ik in aanmerking.
De voorbereiding
Omdat het een geheel nieuw huis betrof, moest er behangen worden en vloeren gelegd. Voor de keuken hoefde ik alleen een kleur uit te zoeken. Gelukkig konden mijn kinderen, en aangetrouwde kinderen meehelpen met alles.
Maar in mijn oude huis moest een heleboel opgeruimd worden. Dat kon ik in mijn 3 kamerappartement allemaal niet kwijt. Dus heb ik veel spullen in mijn voortuin aangeboden, in kratten. "Gratis meenemen" stond erbij. En veel naar de “Kringloopwinkel “ gebracht en kleding naar” Het Leger des Heils".
De verhuizing
En toen was het, nu bijna 3 jaar geleden, zover. Het huis was klaar, de verhuiswagen geregeld en met behulp van mijn kinderen en kleinkinderen ben ik verhuisd. Vrienden hadden een lekkere cake gebakken en drankjes verzorgd.
Nu kan ik zeggen ,ja, het voelt als een “thuis".
En als tip wil ik je meegeven: Wacht niet te lang met ontspullen....