Boodschappen doen is niet mijn hobby, dus dat is niet erg. Je moet dan wel heel veel inslaan. Op het keukenmeubel ligt een kladblokje. Daar schrijf ik steeds hetgene op waar ik de laatste van gebruik. De avond voor de boodschappen maak ik het weekmenu. Terwijl ik controleer wat ik allemaal nodig heb spit Jerry de folders door. Op jacht naar aanbiedingen, want: 'ons bint zunig!'
Ik heb op mijn telefoon de Albert Heijn app. Daar staat het hele assortiment in. Maar AH heeft een looproute uitgestippeld. Je moet wel (eenmalig) de winkel intikken waar je naar toe gaat. Je kunt random de boodschappen invoegen en alles wordt in volgorde van de looproute in de lijst gezet. Dat is handig. Je hoeft nooit meer naar de spullen te zoeken. Er zijn ook plaatjes van de artikelen en of het in de bonus is. Dat is makkelijk als je iets niet direct kan vinden.
Bij de AH in de Koningshoek in Maassluis begin je bij de groenten- en fruitafdeling. Ik vind dat toch zo leuk. Ik zie allerlei jonge mensen wanhopig door die winkel scheuren, met een papieren briefje in hun handen. En ik, dame op leeftijd, loop met mijn telefoon in mijn hand rustig door de winkel. Als ik iets gepakt heb, swipe ik dat uit mijn lijst. Als mijn lijst leeg is ben ik bijna bij de kassa. Zo werkt dat met die looproute. Bij de kassa staan rijen mensen. Soms loopt er ineens weer iemand uit de rij. Dan schiet ze te binnen dat ze nog iets vergeten zijn. Ik niet, ik ga rustig met mijn karretje en handscanner naar het vierkantje om af te rekenen. Dat doe ik nog wel ouderwets, met mijn betaalpasje.
Voor de volgende stap moet ik nog een en ander overwinnen. Je kunt de boodschappen namelijk ook met je telefoon scannen en betalen. Op die manier is boodschappen doen wel leuk, hoor!