Neem als voorbeeld mijn schoonvader. Die had 25 jaar geleden al moeite om de werking van een faxmachine te begrijpen. Zelf ben ik een kleine digibeet maar wel heel handig op mijn telefoon met Facebook, je mag het gerust een verslaving noemen.

En zo kom ik op het gebruik van iets nieuws in de supermarkt: de zelf(hand) scan kassa.

Wat eerst gemak was voor mij veranderde al rap in grote ergernis. Niet meer in de soms lange rij voor de kassa en vaak stond ik ook in de verkeerde rij. De rij bij de 'buren' ging altijd sneller.

Het vriendelijke praatje bij de kassa medewerker was er ook niet meer. Het gevolg van werkdruk misschien?

Dus dan de boodschappen zelf scannen, vlug klaar. Niet voor mij. Welke supermarkt ik ook in ga, vaak ben ik de pineut. Er verschijnt dan de mededeling wacht u op controle. Potverdikke! Gaan we weer. Weg lekker vlug klaar. Mijn keurig ingepakte tas wordt snel overhoop gehaald. Na de zoveelste controle zei ik niet erg aardig "u legt het NU terug zoals het in de tas zat."

Ik vroeg het mijn man, die iedere zaterdag voor ons gezin met 4 volwassenen zeker 5 bigshoppers vol koopt. Hij vindt 't gebruik TOP. Het scheelt hem heel wat handelingen van in de kar,op de band,in de kar en in de tas. Nu is 't scannen en gelijk in de tas. En de controle nou geen punt. Het is voor hem puur gemak.

Dus ik ga morgen met frisse zin boodschapjes doen, fingers crossed en ik blijf vriendelijk. Hoeveel controles ook.

Ben ik te oud voor moderne technologie of is het weerstand tegen controles?