Mijn dochter is van mening dat het gros van de huishoudelijke taken, zo niet alles, aan ouders voorbehouden is.

Zoonlief vraagt of ik vroeger ook zoveel moest helpen bij opa en oma. In een flits zag ik mijzelf als jong meisje helpen bij de afwas. Zin had ik er misschien niet in, maar later in de middelbare schoolperiode, zag ik er het voordeel van in. Tijdens de afwas had ik de beste gesprekken met mijn moeder. De één op één momenten die zo kostbaar zijn.

Dus nee, veel hoefde ik niet te doen in het huishouden, mam deed nagenoeg alles. Zij werkte niet buitenshuis en dit was iets wat zij 'gewoon' deed.

Toch verlang ik van mijn eigen kinderen meer inzet en vooral meer respect voor het werk wat een huishouden meebrengt.

Veel van wat je als kind meekrijgt neem je mee in je eigen volwassen leven. Of dit nu huishoudelijke zaken zijn, je financiële huishouding, opvoeding of hoe je je relatie invult.

Ik ben mij ervan bewust dat alles wat ik doe of zeg wordt opgeslagen door mijn kinderen. Bewust of onbewust nemen zij waar en zullen zij later gaan ontdekken wat zij hebben meegenomen van mij.

En met die gedachte heb ik het volgende geantwoord:

'Wij leven hier met elkaar en zorgen er sámen voor dat dit huis een fijne plek is. Als iedereen zijn steentje bijdraagt is er meer balans.'

Mmm... misschien had ik hier toch al eerder mee moeten beginnen. Hoe zullen mijn kinderen het zelf later gaan doen?

Hoe was het bij jou thuis geregeld en hoe ben je het later zelf gaan doen?

Resultaat: dochter gaat 1x per week beneden stofzuigen en zoon gaat de toiletten 1x per week doen. Yes!