Ik zag alweer twee zorgzame wilde eenden die zorgden voor hun donzige kleintjes, letterlijk nieuw leven! Kleine eendjes die nog naïef rondlopen, niet wetende wat hen allemaal nog te wachten staat. Zij lopen en eten en zijn. Ja ze ‘zijn’. Iets wat ik ook probeer te doen.

In de ‘zijn-modus’ in plaats van de ‘doe-modus’.

Niet wandelen omdat ik ergens naartoe moet, maar ervaren. Voelen hoe ik mijn stappen zet, hoe de zon mijn huid verwarmd, hoe het getjilp van de vogels mijn zintuigen prikkelen. Het ‘nu’ omarmen. Dat de zon dan schijnt, maakt dit extra fijn en ook ietsje gemakkelijker.

Ook al is de wandeling misschien noodzakelijk ergens heen. Die 5 minuten die je loopt ervaar je zó anders als je denkt aan wat je voelt, hoort, ruikt, ziet, en misschien wel proeft tijdens de stappen die je zet. In plaats van die 5 minuten te denken aan alles wat je moet kopen of moet doen. Vooraf een lijstje maken, maakt dat je onderweg tijd hebt om te wandelen in de ‘zijn-modus’. En als je dat ook nog combineert met een stukje groene omgeving en het geluk hebt dat de zon schijnt, dan werken die 5 minuten direct stress verlagend. En het kost je niets, je wint er ruimte mee voor jezelf.

Als je intensief voor een naaste zorgt is tijd vinden voor jezelf vaak lastiger.

Juist dan zijn dit soort 5 minuten helpend. Zorg je voor een naaste en is het lastig om die balans te behouden? Neem eens contact met ons op. Wij bieden graag een luisterend oor en denken met je mee.