's Morgens 4 boterhammen, 's middags 6 boterhammen, ‚'s avonds een grote prak en voor het naar bed gaan nog een paar boterhammen met gebakken ei. En wat woog ik? Met mijn 1,70 meter was dat 60 kilo. Nog net geen gratenbaal. Wel atletisch en sterk. Dat eten en het gewicht bleven heel constant tot mijn 45ste jaar. Het competitie sporten, voetballen, zowel op het veld als in de zaal werd minder. De wekelijkse trainingen eveneens. Het gewicht nam evenredig toe. Op mijn 52ste stopte ik helemaal met competitie voetbal. Het liep naar de 79 kilo! Voor iemand van 1.70 meter te zwaar. Dat ging verkeerd, dus ben ik gewoon minder gaan eten. Ontbijt één boterham, lunch drie boterhammen en in de avond lekker warm eten met vooral heel veel groente. En voor het naar bed geen snacks of andere snuisterijen.

Dat is nu alweer 10 jaar geleden en mijn gewicht? Heel constant 72 kilo.

Maar... als een ware Bourgondiër gaan wij regelmatig in een restaurant eten. Waar ik vroeger nooit te veel kreeg denk ik nu regelmatig, dat krijg ik niet op. Mijn vrouw al helemaal niet.

Dan denk ik, een seniorenmenu zou wel handig zijn. Dat kom je slechts sporadisch tegen op de menukaart. Wel kun je vragen om een kleinere hoeveelheid te serveren. Dat wordt dan met enige tegenzin gedaan. Het is toch zonde als er zo ontzettend veel eten wordt weggegooid. Overigens, minder eten vragen verandert niet de prijs!

Het zou toch heel gewoon moeten zijn dat ieder restaurant normale en kleine porties aanbiedt.

Ik vroeg een keer om het kindermenu. Maar dat werd meteen afgedaan met de opmerking: "Dat is voor kinderen, meneer! Niet voor u!"