Verdrietig en boos
Mevrouw De Jong had gelezen over een 100 jarige die alles was kwijtgeraakt. Niet alleen haar spullen, maar ook haar vertrouwen in de mensen. Dat maakte haar boos én verdrietig. En laat zij nou juist kort daarna zelf opgebeld worden. Er zou 700 euro van haar rekening zijn afgeschreven. Daarom moest haar pinpas worden opgehaald om haar te beschermen tegen diefstal.
112 bellen
Zij wist toen meteen: “die ga ik pakken”. Ze hing een zielig verhaal op over een vriendin die langs zou komen. En dat ze zeker nog een uur nodig had. De man aan de telefoon trapte er in. Maar zodra hij de verbinding verbrak, belde zij 112. Er kwam een agent, die zich verstopte achter een gordijn. Toen er werd gebeld, zei ze de jongeman even binnen te komen voor de pinpas. Net over de drempel, sprong de agent tevoorschijn. “Politie! Op je knieën, handen in je nek!” Het leek wel een film.
Doen!
Ooit werd ik ook met zo’n ongeloofwaardig verhaal opgebeld. Ik antwoordde dat er niets van mijn rekening te halen viel. Dus dat het niet klopte. Er werd meteen opgehangen. Maar hoe anders was de reactie van mevrouw De Jong. Zij kwam in actie.
Een volgende keer doe ik net als zij. Ik wil ze ook pakken!
Hoe?
Als ik word benaderd met een dergelijk verhaal:
- Rek ik tijd door een smoes. Politie moet naar me toe kunnen komen.
- Daarna bel ik snel de politie, 112.
Ik wil wel helpen die oplichters te pakken. Wat doe jij?