In een testament kun je vertellen hoe je wilt dat je uitvaart geregeld wordt. Ook kun je in je testament regelen wat er met je nagelaten bezittingen dient te gebeuren. Dat is wel al in de wet geregeld, maar via je testament kun je daar wat van afwijken en/of het gedetailleerder regelen.

Vooral de laatste jaren bezitten steeds meer mensen ook een levenstestament/wilsverklaring. Daarin worden je wensen vermeld, vooral rond gewenste medische zorg ingeval je zelf je wensen niet meer onder woorden kunt brengen. Het kan gebeuren dat je buiten bewustzijn raakt of dat je door dementie of hersenbeschadiging niet meer goed kan nadenken. Ook zijn er situaties waarin je door lichamelijke gebreken niet meer duidelijk kunt communiceren. In een levenstestament/wilsverklaring kun je dat regelen. Maar er bestaan ook andere documenten om sommige wensen tijdig vast te leggen.

Een veelvoorkomend voorbeeld is de niet-reanimeren verklaring. Vooral bij ouderen (extra ingeval van ook zwakke gezondheid) bestaat het risico dat je door reanimatie in leven blijft, maar slechts als een kasplantje door beschadiging van je hersenen. In een levenstestament of wilsverklaring kan ook wel of niet reanimeren worden geregeld. Dit naast andere wensen om bepaalde (vooral medische) zorg wel of juist niet te laten uitvoeren in de toekomst. Je kan ook een vertegenwoordiger aanstellen, die voor je mag beslissen als je dat zelf niet meer kan.

Apart van een levenstestament/wilsverklaring kun je ook een testament laten opstellen bij een notaris. In z'n testament vermeld je je wensen voor na je overlijden. Ook is er een mogelijkheid om zonder notaris een codicil op te stellen.

Tenslotte wil ik opmerken dat het geen zit heeft je zorgen te maken over de toekomst, maar tijdig je wensen voor de toekomst vastleggen kan je later veel voordeel bieden.