In de feestmaand ben ik vooral bezig met waar en wat gaan we eten? Spraken we vorig jaar af nu geen cadeautjes te doen, we komen er dit jaar met z'n allen op terug. Dus kies ik zelf weer voor enige stress om alles op tijd in huis te hebben. En dan heb ik natuurlijk ook weer "niets om aan te trekken"...terwijl mijn kledingkast aardig gevuld is.
En toch, naast al die drukte, is er opeens ruimte in mijn hoofd. De dagen zijn korter. Ik moet me er soms toe zetten toch een wandeling met de hond te maken. En dan waait het en komen er andere gedachten...
Zo aan het einde van 2023 -dit jaar is ook weer omgevlógen- merk ik opeens dat ik toch een soort balans wil opmaken. Er komt vanzelf ruimte voor overdenking en bezinning. Wat heb ik goed gedaan het afgelopen jaar? Wat had beter gekund? Wat ga ik het komende jaar proberen beter te doen? En wat móet echt anders?
Op veel plaatsen in de wereld was 2023 een jaar van oorlog, honger, onderdrukking en andere ellende. In Nederland kennen we -zij het op andere schaal- steeds meer armoede, kijk maar naar de voedselbanken bijvoorbeeld.
Er schieten me uitspraken van vroeger te binnen als: "tel je zegeningen" en "een boterham met tevredenheid." Wie weinig te besteden had, at een boterham zonder beleg of met dun laagje margarine.
Natuurlijk kan het altijd beter. Maar als ik heel eerlijk ben, wil ik iedereen, inclusief mezelf voor 2024 vrede en vooral tevredenheid toewensen...