Fatima, een prachtige Marokkaanse vrouw van 32. Haar man was op bezoek in Marokko en ze waren opslag verliefd. Gevolg is dat ze sinds 7 jaar in Nederland woont. Het is een slimme leergierige vrouw en dat maakt het extra leuk. Ze heeft uiteraard de inburgeringscursus gedaan maar wil nu een opleiding gaan doen om in de kinderopvang te werken.

In Marokko heeft zij haar bachelor gehaald wat hier gelijk gesteld wordt aan MBO3. Dat betekent dat ze nu staatsexamen moet doen. Dit bestaat uit 4 delen: lezen, luisteren, spreken en schrijven. Dit laatste onderdeel levert problemen op en dat vind ik niet zo vreemd. Nederlands schrijven is voor mensen die hier geboren en getogen zijn al niet altijd makkelijk. Ik zou haar graag bijles geven maar ik ben daar niet zo geschikt voor. Ik spring nogal van de hak op de tak. Gelukkig heb ik een vriendin, gepensioneerd onderwijzeres, bereid gevonden om haar bij te spijkeren.

Fatima en ik vinden het allebei gezellig als ze er is. We praten honderduit bij de koffie. Ik leer dingen van haar over Marokko en Moslims en ik breng haar wat Nederlandse gebruiken en bepaalde uitdrukkingen bij. Ze moet bijv. giechelen als ik haar uitleg wat slappe koffie is en vraagt dan direct de volgende keer om slappe koffie.

Ik vind haar ook wijs. Ze troost me altijd met wijze woorden over de onlosmakelijke verbondenheid van leven en dood als ik het te kwaad heb met het verlies van mijn man. Ze heeft zelf een paar jaar geleden haar zusje verloren en weet dus waarover ze spreekt. Andersom troost ik haar weer als ze zich zorgen maakt om haar zieke vader.

Fatima is dus veel meer dan een hulp in de huishouding!