Wekelijks waste ik de fleurige dekbedovertrekken van oma. Die kwamen uit mijn linnenkast, nadat m’n dochters uit huis waren gegaan. Ze kozen liever voor een ander printje. Er zaten veel herinneringen verweven in die stof. Wegdoen was daarom lastig, waarna ik besloot er vlaggetjes van te knippen. Een nieuwe hobby was een feit.
Een vlaggenlijn met betekenis
In het begin ging ik als een speer om vlaggetjes op maat te knippen. De stofjes op elkaar zigzaggen en met biasband aan elkaar te zetten. Maar al gauw kwam er de klad in. Een rouwproces kost immers tijd en alles wat je daarin te snel wilt doen; loopt dood.
Nadat er meer tijd overheen ging en de geplande herinneringsdag aan oma (rond haar verjaardag) dichterbij kwam, pakte ik de draad weer op. Ik had bedacht om de lijn met 100 vlaggetjes te vullen(!). Exact haar leeftijd bij sterven en haar laatste woordzoeker bij leven: Verjaardagsfeest!
De linten aan de rouwboeketten van oma én opa waren bewaard. De woorden daarvan naaide ik op de vlaggetjes. Hierdoor ontstond een fleurige vlaggenlijn met namen en mooie teksten om hun leven te vieren.
Nieuwe plannen
Om nog meer ideeën op te doen, belandde ik op de website van zovergeetikjeniet.nl van Jenny Hilberink. Ook zij vond het wegdoen van mooie stoffen van een dierbare lastig en maakt van gedragen kleding etc. tastbare herinneringen. Waar ik met een jaloerse blik naar kijk.
Dus leek een cursus quilten mij een goed idee om de ‘kneepjes van het vak’ te leren. In het nieuwe jaar start ik een cursus bij moniquilt.nl in Schiedam. En van de suèdejas van opa hoop ik binnenkort babyslofjes te kunnen maken…