De eerste narcissen werden vanuit Frankrijk in 1561 naar Nederland gebracht waar zij in de loop der jaren op de paastafel een traditie werden. De bloem is waarschijnlijk vernoemd naar de Griekse jongeling Nárkissos. Het verhaal wil dat de nymf Echo smoorverliefd op hem was en hem overal volgde. Omdat zij door godin Hera ooit gestraft was voor haar onophoudelijk gepraat, kon zij alleen in een gesprek de ander napraten.

Tijdens een rustpauze bij een jachttoernooi hoorde Nárcissus iets ritselen in het bos en riep: "Is daar iemand?" Echo antwoordde slechts: "Iemand"... en deed dat ook bij een tweede vraag. Uiteindelijk kwam ze tevoorschijn en had Nárcissus totaal geen aandacht voor haar. Hij liep weg. De nymf was heel verdrietig en trok zich terug in een grot waar zij langzaam wegkwijnde. Alleen haar stem bleef bestaan. Wandel je in de bergen, dan is Echo nooit te ver om altijd nog het laatste woord te hebben.

Nárcissus is echter ook gestraft en wel voor de harde manier waarop hij meerdere vrouwen had verjaagd. In een gebed aan de goden vroeg één van de vrouwen, Aphrodite, hem daarvoor te straffen. Op een dag rustte hij, moe van de jacht, uit bij een heilige vijver. Hij bukte zich voorover om wat te drinken, zag zijn spiegelbeeld en werd daar verliefd op. Hij dacht daarna niet meer aan eten en drinken en verschrompelde totdat hij stierf.

De beroemde psychiater Sigmund Freud maakte gebruik van het verhaal en zocht een benaming voor mensen die voortdurend bezig zijn met hun eigen ik. Het werd narcist en de persoonlijkheidsstoornis narcisme.

De bloem is mooi. Maar een narcist zijn...da's niet mooi! De narcis is juist een dankbare bloem, die bijna overal tussen aard. Je kunt hem rustig laten verwilderen; ze vermeerderen zich vanzelf en elk jaar zullen er meer bloemetjes komen.

Genieten dus!

Foto: Keukenhof