Achteraf was dat maar goed ook. Tijdens deze vierde zwangerschap van dit nakomertje, werd mijn jonge vader terminaal ziek. Moeder zou zeer jong weduwe worden met 3 pubers van 19, 17, 15 jaar en een baby. Je begrijpt dat ik als baby ondanks Sinterklaas, niet voelde als een cadeautje.

Moeder en vader lagen in verschillende ziekenhuizen waardoor mijn zieke vader mij maar twee keer heeft gezien. Zes weken na mijn geboorte stierf hij.

Toch ben ik Sinterklaas het allerleukste van alle feesten gaan vinden. Ik vier het altijd leuk en groots met mijn kinderen. Vanaf dat zij baby zijn, gingen we naar de intocht, zongen bij de gaskachel en zetten we schoenen. En het traditioneel bonken op de deur.

Op de basisschool van de kinderen mocht ik met grote eer, ieder jaar Sint en zijn gevolg naar de klassen begeleiden. Daar zaten ondeugend pieten bij hoor. Kijken of de schildpadden ook een kruidnoot lusten? En ik heb tijdens de pieten gym een pruik door de lucht zien vliegen, zo hard gelachen!

Mijn creativiteit werd flink benut bij surprises maken, terwijl mijn kinderen aanwijzingen gaven. Toen mijn kinderen echt te oud werden voor de intocht gingen we gewoon verder met de kleinkinderen van mijn zus.

En ja, we vieren nu nog steeds sinterklaas met het Sint journaal op televisie en ieder jaar zit er één keer iets in onze schoen.

Het grootste en mooist cadeau kreeg ik toen mijn moeder zei: "Mijn Sintbaby is mijn allermooiste cadeau."

Foto: moeder & kind