Ontstaan door duinen aan de Maasmondingen. In de vijftiende eeuw gebruikten de vissers die houten 'staelen' om hun fuiken in het snelstromend water vast te zetten. Vandaar de naam Stealduin, het bos groeide pas vanaf 1850 op deze duinen. Een natuurlijk proces en dat merk je ook.

Juist dat natuurlijke maakt dat het in de Herfst goed toeven is.

Sinds de Coronatijd wandelen wij er wekelijks en in alle jaargetijden. In het voorjaar hebben wij ons verbaast over de vele boshyacinten. Dat geeft de wandeling een extra dimensie. Nu speuren wij er rond, om paddenstoelen te spotten. In de herfsttijd, zo begin oktober tot nu, zijn er best veel paddenstoelen. Vooral op dood hout. We hebben al een hele fotoreportage. Daar moet ik dan wel wat voor doen: door de knieën, kruipen door struikgewas. Kreun, steun!

De ObsIdentify app komt dan weer goed van pas. Want hoe leuk is het om te weten wat je ziet. In twee weken tijd zagen wij prachtige porselein paddenstoelen. Als je vanonder naar boven kijkt dan is de paddenstoel doorschijnend, net als hele dunne porselein. Maar ook prachtige zadelzwammen en gewone zwavelkopjes. Onze bekende rode kabouter-paddenstoel (vliegenzwam) hebben we nog niet gespot. Ieder week zie je weer andere soorten, maar ze zijn ook zo weer verdwenen.

Twee uitgezette wandelroutes:

De Oude Koestalroute, 2,5 kilometer

De Vleermuis- en Van Rijckevorselrout, 3 kilometer

In het bos staat het bezoekerscentrum d'Oude Koestal met veel informatie over de natuur. Leuk om er eens een kijkje te nemen.

Vergeet ook niet de vele bunkers uit de Tweede Wereldoorlog die je daar nog tegenkomt. Daar vertoeven nu vleermuizen. Dat maakt van het Staelduinse Bos een heel speciale plek.

Heb je een paddenstoel met je camera vastgelegd? Plaats hem op ons het prikbord. Veel wandelplezier!